Έγκλημα στο Διαβολονήσι

Οι διακοπές του Αστυνόμου, Πολύκαρπου Ηλιάδη, διαταράσσονται απρόσμενα όταν το πτώμα του Αμερικάνου Στιβ Τζόουνς ανακαλύπτεται τυχαία στην ακατοίκητη βραχονησίδα Διαβολονήσι. Το πόρισμα του ιατροδικαστή είναι ξεκάθαρο: θάνατος από φυσικά αίτια. Για τον έμπειρο, όμως, Ηλιάδη, τα σημάδια στο σώμα του πλούσιου Αμερικάνου, σκιαγραφούν την ύπαρξη ενός δολοφόνου με ισχυρό προσωπικό κίνητρο.

Ποιος ήθελε τον εξέχοντα, Στιβ Τζόουνς, νεκρό και γιατί;

Οι έρευνες που αρχικά βάζουν στο μικροσκόπιο τα πρόσωπα του άμεσου περιβάλλοντός του στρέφονται, τελικά, προς τον μόνο άνθρωπο που είναι αδύνατο να έχει διαπράξει τη συγκεκριμένη δολοφονία. Στο ηλιόλουστο νησί του Αργοσαρωνικού, με θέα τη σκοτεινή βραχονησίδα Διαβολονήσι, ο Ηλιάδης θα αποπειραθεί να συνθέσει το παζλ της προσωπικότητας ενός δολοφόνου, του οποίου οι τεχνικές τον καθιστούν μετρ στην παραπλάνηση και την εξαπάτηση.

Το έργο του συνδράμουν η Αρχιφύλακας Μάρα Αλεξιάδη, ο φιλόδοξος Υπαστυνόμος Β΄, Κωνσταντίνος Μαθιουδάκης, καθώς και ο Διοικητής του τοπικού Τμήματος και παλιός του συμφοιτητής, Ανδρέας Φωτάκης. Με τη βοήθειά τους, ο Ηλιάδης, θα ξετυλίξει το κουβάρι της ιστορίας όλων των εμπλεκόμενων και θα φέρει στο φως θύματα που ο δολοφόνος προσπάθησε απεγνωσμένα να κρύψει.

Το κλειδί στο παζλ του εγκλήματος, βρίσκεται στο εξώφυλλο του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας…

Η κριτική μας

Μπορεί να είναι το πρώτο πόνημα της κυρίας Χαρπαντίδου, αλλά το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.
Πολύ καλά δεμένη αφήγηση, η οποία κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο μέχρι τη τελευταία σελίδα του.
Η όλη ιστορία είναι συναρπαστική, με πλοκή και ανατροπές. Η συγγραφέας μας δείχνει τον δολοφόνο από την αρχή, αλλά δεν αποκαλύπτει την ταυτότητα του, παρά μόνο πολύ αργότερα, με αποτέλεσμα, στη κυριολεξία να πέφτουμε από τα σύννεφα.
Τον πρώτο ρόλο κρατάει όμως ένας πανέξυπνος ντετέκτιβ, που στη ουσία είναι ο αντι-ήρωας της ιστορίας.
Πρόκειται για ένα εκπληκτικό ψυχογράφημα, μιας και όλοι οι χαρακτήρες είναι άψογα δομημένοι και ολοκληρωμένοι και απόλυτα αληθοφανείς. Βλέπουμε ξεκάθαρα, με τα μάτια του μυαλού μας, τι σκέφτονται και αισθάνονται.
Σαν φόντο έχουμε νησιά του Αργοσαρωνικού, με υπέροχες εικόνες και τοποθεσίες, δοσμένα με απόλυτη αληθοφάνεια, και μέσα στη ζεστή ατμόσφαιρα του Αυγούστου.
Πολύ καλοί και ισορροπημένοι διάλογοι, όπου δεν κυριαρχεί η φλυαρία.
Η ροή τρέχει ακατάπαυστα, με την αγωνία να αυξάνεται συνέχεια, η οποία προς το τέλος χτυπάει κόκκινο.
Τα κοινωνικά μηνύματα που μας περνάει η κυρία Χαρπαντίδου έχουν να κάνουν με τα «δήθεν» που κυριαρχούν στις μικρές κοινωνίες στην Ελλάδα. Δίνουμε μεγάλη σημασία κυρίως στη κοινωνική κριτική που ασκεί ο κόσμος, μένουμε μόνο στην επιφάνεια και στο «φαίνεσθαι» και δεν εστιάζουμε ποτέ στην ουσία των πραγμάτων. Σε πρώτο πλάνο μπαίνει πάντα το τι θα πει ο κόσμος.
Γίνεται αναφορά και σε άλλα σοβαρά θέματα όπως στην ομοφοβία και στον ρατσισμό που βιώνουν τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη η δράση του αστυνόμου Πολύκαρπου Ηλιάδη δεν σταματάει εδώ. Πολύ πιθανόν να ξανακούσουμε για αυτόν.

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟΝΗΣΙ
Scroll To Top
Συνεχίζοντας την περιήγηση, αποδέχεστε τη χρήση cookies!