Η ΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΕΛΑΔΑ

Η μοναδικότητα μας είναι η δύναμη μας. Ένα παιδικό βιβλίο για τη συμπερίληψη και την αυτοεκτίμηση!

«Πολλές φορές, αυτό που δεν γνωρίζουμε μας τρομάζει». Η Άδα, ένα κορίτσι με λεύκη, αντιμετωπίζει την άσχημη συμπεριφορά των συμμαθητών της, με αποτέλεσμα να μη θέλει να πηγαίνει στο σχολείο. Τι θα κάνει η Άδα; Πώς θα αντιμετωπίσει την προκατάληψη για την πάθησή της; Πώς μπορούν οι γονείς και οι δάσκαλοι να τη βοηθήσουν; Η αυτοεκτίμηση και η αγάπη για τον εαυτό μας διδάσκονται. Η μοναδικότητα είναι λόγος για να αισθανόμαστε περηφάνια. Ας τη γιορτάσουμε λοιπόν όλοι μαζί.

Ένα βιβλίο για τα αληθινά κίνητρα πίσω από τις πράξεις μας και τη σημασία της προσφοράς για το συλλογικό καλό.

Εικονογράφηση: Λυδία Χατζημάρκου

Η κριτική μας

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παιδικό βιβλίο, που με κέρδισε αμέσως. Είναι μια πολύ προσεγμένη δουλειά, κι αν το ξεφυλλίσει κανείς, θα αρέσει όχι μόνο στους μικρούς μας φίλους, αλλά και στους μεγαλύτερους.

Πολύ σωστά δομημένα κείμενα, γλώσσα απλή και κατανοητή από μικρούς και μεγάλους, που πλαισιώνονται από την μοναδική εικονογράφηση της κυρίας Λυδίας Χατζημάρκου.

Είναι ένα βιβλίο ύμνος στη διαφορετικότητα. Διδάσκει στα παιδιά, πως όλοι μας είμαστε μοναδικοί και διαφορετικοί. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Θα πρέπει να σέβονται τον διπλανό τους και τη διαφορετικότητά του, κι ό,τι δεν ξέρουν ή δεν καταλαβαίνουν, δεν χρειάζεται να το φοβούνται, να ζητήσουν περισσότερες πληροφορίες. Δεν πρέπει να είναι αγενής, να κοροϊδεύουν ούτε να απορρίπτουν και να περιθωριοποιούν άλλα παιδιά.

Η συγγραφέας μάς δίνει πολύ εύστοχα να καταλάβουμε, τι ακριβώς βιώνει στη ψυχή του ένα παιδί με κάποια διαφορετικότητα, τον φόβο, την αγωνία πως δεν γίνεται αποδεκτό από το κοινωνικό του περιβάλλον. Τα παιδιά μας πρέπει να μάθουν να μη φοβούνται, αλλά να σέβονται αυτά τα παιδιά και να τα αποδέχονται. Να μη μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων, να εισχωρούν στην ουσία τους και να μάθουν να αγαπούν τον διπλανό τους για αυτό που πραγματικά είναι και όχι για αυτό που «φαίνεται», γιατί εκεί ακριβώς βρίσκεται η ομορφιά. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να κάνουμε τον κόσμο μας έστω και λίγο καλύτερο.